bəkləmək

f.

1. Mühafizə etmək, qorumaq, keşiyini çəkmək. Bizə çün qədr bulunmaz, çıxalım dünyadan; Müştəri yox, necə bir bəkləyəlim bazarı. F.. Naşı ovçu bərə bəklər, əylənər; Marallar sayrışır yollara doğru. Qur.. Əhli-halın bəzminə huşyar olan layiq deyil; Bəkləyən meyxanə qapısın bu cənnət babidir. Qövsi.

2. Gözləmək. . . Nabat xala yavaş-yavaş qazanıb, evin məxaricini təmin edir və iqtisadi ehtiyacı olmadığından oturub, özünə adlı-sanlı bir kürəkən bəkləyirdi. B. T.. Hardasan, gözlərim həp səni bəklər; Bax, övladın necə giryandır, ana! S. V.. <Bülənd> Sonadan bəklədiyini görmürdü. Ə. Ə..